موبد زرتشتی

سلام به تمام دوستان.بااجازتون یه مدتی بدلیل رفتن به سربازی نمی تونم وب روبروز کنم.خلاصه اگه خوبی وبدی ازمادیدیدماروحلال کنید.خداحافظبه امیددیدار

نوشته شده در تاريخ یک شنبه 29 آبان 1390برچسب:, توسط اهورا |

عارف قزوینی گرانقدر در سده پیش و در دوران قاجاریه به دنیا آمد و از جمله شاعران علاقه‌مند به به شمار می‌آید. این  ارجمند و دوستدار ایران‌زمین، شعر زیبایی دارد که در وصف اشوزرتشت سروده است.

aref qazvini سروده عارف قزوینی در وصف اشوزرتشت | عکس | Tarikhema.ir
زرتـشـت

به‌نام آن‌که در شانش کتاب است
چــراغ راه دیـنــش آفتــاب اســت
مـــهیـــن دســتور دربــار خـدایـی
شــــــرف بخــش نـــژاد آریــــایـی
دوتا گــــردیده چـــرخ پیـر را پشت
پی پـــوزش بـه پیـش نام زرتشـت
بــه زیــر سـایـه نـامــش تــوانـــی
رسـید از نــو بـه دور باســتانــــی
ز هــاتف بشــنود هر کس پیامش
چو عـارف جان کند قربـان نامــش
شـفق چون سر زند هر بامـدادش
پی تـــعظیم خـور، شــادم بیـادش
چومن‌ گر‌دوست‌داری‌کشور‌خویش
ستایــش بایــدت پیـغمبر خویــش
بــه ایمــــانی ره بیــگانــه جویــی
رها کن، تا بــه کی بــی آبـــرویی
به قرن بیـست گـــــر در بنــد آیی
همان به، دیـن بـــهدینان گـــرایی
به‌چشم عقل، آن‌دین‌را فروغ‌است
که خود بنیـان کن دیـو دورغ است
چون دین کردارش و گـفتـار و پندار
نـکو شـد بـهـتر از یـک دیــن پــندار
در آتشـــکده دل بر تــــو بــاز است
درآ کاین خانه سـوز و گــداز اسـت
هر آن دل کـه نباشـد شعـلـه‌افروز
به حال ملک و ملت نیست دلـسوز
در این آتــش اگـــر مامــن گزیــنـی
گلستـان چـون خلیل، ایران ببینی
دراین‌کشورچو‌شد‌این‌شعله‌خاموش
فتـــادی دیگ مــلیت هـم از جوش
تو را این آتش اسباب نجــات است
در این آتش، نهان آب حیـات است
چنان یکسـر سراپای مرا سـوخـت
که باید ســـوختن را از مـن آموخت
اگرچه ازمن به‌جز‌خاکستری‌نیست
برای گــرمی یک قرن کافی اسـت
چو انــدر خاک خــفتم زود یــا دیـــر
توانی‌‌‌‌‌‌‌‌جست از‌آن‌خاکستـر، اکسیر
بـه دنیـا بس همــین یک افتـــخـارم
کــه یـــک ایــــرانـــــی والاتبـ‌‌ـــــارم
به خون دل نیم زین زیسـت، شادم
که زردشتـــی بـــود خــون و نـژادم
در دل باز چــــون گـــوش تـــو و راه
بــــود مســـدود، بـاید قصـه کـوتــاه
کنونت نیـست چون گوش شـنفتن
مـرا هـــم گفتـــه‌هـا بـایـد نـهفــتن
بسی اســـرار در دل مانده مسـتور
کـــه بـی تـردید بـایســتی بـرم گور

نوشته شده در تاريخ دو شنبه 6 تير 1390برچسب:, توسط اهورا |
سهراب سپهری


اهل كاشانم

روزگارم بد نیست

تكه نانی دارم ، خرده هوشی ، سر سوزن ذوقی .

مادری دارم ، بهتر از برگ درخت .

دوستانی ، بهتر از آب روان .

*****

و خدایی كه در این نزدیكی است :

لای این شب بوها ، پای آن كاج بلند.

روی آگاهی آب ، روی قانون گیاه .

*****

من مسلمانم .

قبله ام یك گل سرخ .

جانمازم چشمه ، مهرم نور .

دشت سجاده من .

من وضو با تپش پنجره ها می گیرم

در نمازم جریان دارد ماه ، جریان دارد طیف .

سنگ از پشت نمازم پیداست :

همه ذرات نمازم متبلور شده است .

من نمازم را وقتی می خوانم

كه اذانش را باد ، گفته باشد سر گلدسته سرو

من نمازم را ، پی (( تكبیرة الاحرام )) علف می خوانم

پی (( قد قامت )) موج .

*****

كعبه ام بر لب آب

كعبه ام زیر اقاقی هاست .

كعبه ام مثل نسیم ، می رود باغ به باغ ، می رود شهربه شهر

(( حجر الاسود )) من روشنی باغچه است .


ادامه مطلب...
نوشته شده در تاريخ دو شنبه 6 تير 1390برچسب:, توسط اهورا |

نگاره فروهر, از چند قسمت تشكيل شده, كه هر قسمت فلسفه خاص خود را دارد.

1-
صورت فروهر به انسان شبيه است و اين خود نشان دهنده رابطه ي بين فروهر و انسان مي باشد.

2-
دو بال در دو طرف فروهر وجود دارد كه هر كدام از اين بالها سه رديف پر دارند. اين سه رديف پر نشان دهنده , انديشه نيك, گفتار نيك و كردار نيك هستند. يعني با تجهيز شدن به اين سه مي توان بمانند بالهاي يك پرنده به سوي خوبي, پيشرفت و آينده يي بهتر پرواز كرد.

3-
در قسمت پايين فروهر, دم پرگونه يي وجود دارد كه خود سه رديف پر دارد. اين سه رديف پر نشان دهنده انديشه بد, گفتار بد و كردار بد هستند كه سبب سقوط انسانند و به همين علت هم در قسمت پايين فروهر قرار گرفته اند.

4-
دو طناب كه در انتها, فر خورده اند و در دو طرف فروهر قرار دارند سپنته مينو (جلو), و انگره مينو( پشت), را نشان مي دهد. كه اين دو خود نشان مي دهند كه انسان بايدخوبي را در پيش بگيرد و به جلو برود و به بديها پشت كند.

5-
دايره يي كه در وسط تنه فروهر هست نشان از اين دارد كه روان انسان جاويد است, نه آغازي داشته و نه پاياني دارد.

6-
يك دست فروهر, بالا را نشان مي دهد و اين نشان از اين دارد كه در اين جهان تنها يك راه است و آن راستي ست كه بايد آن را در پيش گرفت.

7-
دست ديگر, حلقه يي را نگه داشته است كه اين حلقه ي " پيمان " است كه نشاني ست از صداقت و وفاداري, كه اساس فلسفه زرتشت مي باشد.

نوشته شده در تاريخ دو شنبه 23 خرداد 1390برچسب:, توسط اهورا |

نوشته شده در تاريخ دو شنبه 23 خرداد 1390برچسب:, توسط اهورا |

مادرم كاش منم با تو سفر ميكردم

                                          پا به پاي تو ازاين راه گذرمي كردم

 شايد آن روزكه پرزد بدنت سوي بهشت

                                    ديده بودي كه چه سان خاك به سرميكردم

 گفته بودي چو روم زود ز در مي آيم

                                              ديركردي تو ولي شكوه زدرميكردم

ديدگان سيهم گشت چو يعقوب سفيد

                                       بس كه بر جاده چو ديوانه نظر ميكردم

 مادر انصاف ندارد به خدا دورفلك

                                         كودكي بودم و با گريه سحر ميكردم

 شب كه زانوي تو درخواب؛ مرا بالش بود

                                          تا سحرپاي تو غرقاب گهر ميكردم

 به خداوند قسم كودك مردي بودم! 

                                          گريه پنهان ز دو چشمان پدر ميكردم

 لحظه ها از پي هم رو به ابد مي رفتند

                                         روز را شام پي از روز دگر ميكردم

زندگي در نظرم گشت بيابان فراخ

                                          بس غريبانه  ره عمر به سر ميكردم

  هيچ كس يك گره از مشكل من باز نكرد

                                            من گره باز به خوناب جگر ميكردم

  كودكان دست به چادر پي مادر بودند

                                          من ولي  چشم به تابوت تو تر ميكردم 

 سنگ تقدير چنان بال چمندي بشكست

                                          كه جهان سرخ به خونابه ي پرميكردم 


نوشته شده در تاريخ جمعه 13 خرداد 1390برچسب:, توسط اهورا |